Brojlery kurze i ich żywienie podlegają wielu zmianom.
W wyniku prac firm genetycznych, ptaki mają większy potencjał wzrostu, skrócił się czas tuczu oraz wzrosła wydajność rzeźna. Mają one też coraz wyższe zapotrzebowanie na składniki pokarmowe.
Lepszy potencjał genetyczny i żywienie przekładają się na rosnącą wydajność tuczu.
Jeszcze 10 lat temu europejski wskaźnik wydajności (EWW) oscylował średnio w granicach 300 pkt. Dzisiaj średnia to 350-360 pkt, a rekordziści uzyskują wynik w granicach 400 pkt.
Do tuczu możemy wykorzystać mieszanki paszowe pełnoporcjowe.
Możemy zakupić je na rynku albo wyprodukować sami, wykorzystując premiks lub koncentrat. Źródło pochodzenia mieszanki wpływa na jej formę – gotowe są często w granulacie, a domowe – sypkie.
Pasza granulowana:
- Zaletą jest jednorodność. Jednorodna struktura zapewnia szybkie pobranie. Każdy ptak otrzymuje także takie same składniki pokarmowe, przez co stado jest wyrównane. Dzięki obróbce termicznej pasza jest także bezpieczna i higieniczna.
- Wadą jest energochłonność w procesie produkcji. Wpływa to na cenę produktu.
Pasza sypka:
- Zaletą jest niższa cena. Wynika z niższych kosztów produkcji, niższej energochłonności oraz braku inwestycji w granulator.
- Wadą jest brak higienizacji. Warto badać surowce pod kątem zanieczyszczeń oraz toksyn, ponieważ w razie wystąpienia problemu odpowiedzialność ponosi hodowca. Należy także sprawdzać zawartość składników pokarmowych w surowcach i na tej podstawie układać dawkę pokarmową.
W przypadku pasz sypkich struktura jest kluczowa.
Ptaki, jako ziarnojady, wyszukują większe kawałki i zjadają je w pierwszej kolejności. Jeśli pasza dla brojlerów będzie niejednorodna, ptaki przebywające w kurniki – a są ich tam tysiące – w pierwszej kolejności wydzióbią największe kawałki. Dla pozostałych pozostaną drobne cząstki lub tylko pył. Oznacza to, że nie zostanie pobrana zbilansowana dawka ułożona przez żywieniowca. To prosta droga do różnicowania się stada i pojawienia się niedowagi.
Przy paszach sypkich problemem jest też frakcja pylista.
Utrudnia pobranie paszy z karmideł, przez co ptaki zbyt długo je okupują i spada średnie tempo wzrostu stada. Zbyt pylista pasza spowalnia pasaż treści pokarmowej przez jelita i umożliwia rozwój drobnoustrojów patogennych w przewodzie pokarmowym. Efektem mogą być biegunki i podatność stada na choroby.
Ważne!
Odpowiednia struktura jest kluczowa dla pasz typu starter. Małe pisklę pobiera niewielkie ilości pokarmu. Musi on zawierać wszystkie niezbędne do prawidłowego wzrostu składniki. Przy paszy sypkiej jest to bardzo trudne do osiągnięcia, dlatego lepsze są startery w formie kruszonki.
W następnej części opiszemy czynniki wpływające na prawidłową strukturę paszy produkowanej w gospodarstwie oraz przeanalizujemy wady i zalety paszy sypkiej oraz granulowanej.
Jaką preferujecie?
