Kanibaliz, czyli odwieczny problem w chlweniach
Kanibalizm, czyli obgryzanie ogonów i uszu dotyczy przeważnie warchlaków i tuczników. Prowadzi do znacznych strat ekonomicznych, które wiążą się z zahamowaniem przyrostów masy ciała, wybrakowaniem zwierząt, większymi kosztami leczenia, a nawet padnięciami.
Jest wiele przyczyn kanibalizmu.
Z tego powodu przypadłość jest trudna do wyeliminowania – nie wiadomo, która z przyczyn jest tą główną. Na szczęście ograniczenie czynników sprzyjających kanibalizmowi pomaga opanować jego występowanie. Za kanibalizm mogą odpowiadać:
- Niewłaściwy mikroklimat w chlewni, czyli przeciągi, wysokie stężenie szkodliwych gazów, zbyt wysoka wilgotność. To także stres związany ze złą wentylacją oraz nieodpowiednią temperaturą w pomieszczeniu. Szkodliwa jest także zbyt duża amplituda temperatury (dzień/noc).
- Żywienie – nieprawidłowa proporcja energii i białka w mieszance, niski poziom soli w paszy, wysoka zawartość mykotoksyn w paszy, niedobór składników mineralnych. Według niektórych naukowców przyczyną mogą być też niedobory sodu, miedzi, cynku, magnezu.
- Warunki utrzymania zwierząt – zgęszczenie w kojcu, zbyt częste mieszanie zwierząt, które na nowo muszą tworzyć hierarchię, zbyt duża liczba zwierząt przypadająca na koryto. Wzrost agresywności świń jest często wynikiem walki o miejsce przy korycie, dostęp do wody oraz legowisko.
Jedną z przyczyn może być niedobór soli.
Jej poziom w mieszance może wpływać na częstość obgryzania ogonów. Sól wprowadzana jest do mieszanek w celu bilansowania poziomu sodu. Zwiększenie jej zawartości w paszy może obniżyć liczbę przypadków obgryzania nawet o 50%. Jeśli mamy do czynienia z kanibalizmem, można przez ok. 10 dni zwiększać poziom soli.
Warto pamiętać, że wyższy poziom soli powoduje wzrost ilości pobieranej wody.
Dlatego należy zapewnić zwierzętom nieograniczony dostęp do wody. Inaczej osiągniemy rezultat odwrotny od zamierzonego – zwierzęta zaczną walczyć o dostęp do wody, pojawi się stres i przypadki kanibalizmu.
