Co wpływa na nieśność? Jak ją poprawić?

Dlatego warto:

• zadbać o światło – światło, poprzez oddziaływanie na przysadkę mózgową, ma decydujący wpływ na nieśność, ponieważ oddziałuje na pobieranie paszy, okres spoczynku i dojrzewanie płciowe. W wychowie kurcząt należy dążyć do tego, aby dzień świetlny był krótki. Około 3 tygodnie przed planowanym rozpoczęciem nieśności dzień świetlny należy wydłużać codziennie o 15-20 minut, tak aby w 21-22. tygodniu życia ptaków osiągnąć długość 16 godzin. Do zakończenia nieśności nie powinno się go skracać. Przekroczenie 17 godzin światła nie zwiększy nieśności ptaków, może jednak spowodować tworzenie słabszych skorup, wynicowanie jajowodu, histerie, kanibalizm i upadki;
• ustawić odpowiednią temperaturę i wentylację – zarówno zbyt niska, jak i zbyt wysoka temperatura wpływają niekorzystnie na ilość produkowanych jaj. Temperatura powyżej 25°C sprawia, że kury piją więcej wody, powodując zwiększenie wydalania witamin i składników mineralnych z organizmu. Temperatura powyżej 32°C obciąża kury i zmniejsza wytrzymałość skorupy;
• stale udostępniać ptakom wodę – ptaki spożywają 2 razy więcej wody niż paszy, dlatego poidła powinny być łatwo dostępne, a woda w nich czysta i chłodna;
• zadbać o paszę – błędy popełnione w czasie odchowu często uniemożliwiają produkcję z wykorzystaniem 100% genetycznych możliwości. Kurczęta do 4. tygodnia odchowu zwiększają masę ciała czterokrotnie. Żywienie prowadzące do wyższej masy ciała (większego rozmiaru kury przy wejściu w okres nieśności), powoduje zwiększenie wagi jaja przez cały okres produkcji. Długość i intensywność nieśności w dużej mierze zależy od poprawnie zbilansowanej paszy, czyli odpowiedniego poziomu aminokwasów strawnych oraz poziomu kwasu linolowego. W każdym z okresów nieśności kury mają inne potrzeby. Należy bardzo starannie dbać o żywienie, np. zarówno niedobór wapnia jak i jego nadmiar będą negatywnie wpływać na jakość skorupki jajka, ponieważ nadmiar wapnia buforuje nadmiernie jelita oraz obciąża wątrobę i nerki, powodując szybsze starzenie. Najczęściej popełnianym błędem jest brak stosowania paszy przednieśnej. Pasza ta w sposób łagodny pozwala przejść z paszy wzrostowej (niski poziom wapnia i składników odżywczych) na paszę z wysokim poziomem wapnia i składników odżywczych (pierwszy okres nieśności). Wpływa na lepsze wyrównanie stada i pozwala uniknąć często spotykanego obniżenia apetytu u ptaków w początkowym okresie produkcji. Daje gwarancję, że wapń będzie pobierany z paszy, a nie z kości. Brak paszy przednieśnej często wpływa na opóźniony i nieprawidłowy szczyt nieśności. Należy pamiętać, że liczba zniesionych jaj jest ujemnie skorelowana z ich masą, a zmiana składu paszy powinna być determinowana bardziej przez poziom produkcji i zapotrzebowanie na wapń niż przez metrykalny wiek stada. W miarę spadku nieśności należy skarmiać pasze o zmniejszającej się ilości białka oraz energii. Jeśli nieśność spada niezgodnie z krzywą nieśności dla rasy, warto poszukać pomocy u fachowców, np. doradców żywieniowych De Heus - każdy dzień to olbrzymia strata, a często dobrze zbilansowana pasza lub dodatki funkcjonalne pomogą w szybki sposób poprawić sytuację.